این هفت مورد را گاندی تنها چند روز پیش از مرگش بر روی یک تکه کاغذ نوشت و به نوه اش داد. اعتقاد بر این است که وی این موارد را در جست و جوی خود برای یافتن ریشه های خشونت شناسایی کرد. در نظر گرفتن این موارد، بهترین راه جلوگیری از بروز خشونت در یک فرد و یا جامعه است.
گاهی گمان نمی کنی ولی می شود،
گاهی نمی شود، نمی شود که نمی شود؛
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است،
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود...
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !
و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود.
شیخ بهایی
این مطلب بخشی از یکی از نامه‌های نادر ابراهیمی به همسرش است
توصیه می شود که همه زوج‌ها این نامه را چندین بار و نه به تنهایی که
با هم و در کنار یکدیگر بخوانند.
نادر ابراهیمی داستان‌نویس معاصر ایرانی است.
او علاوه بر نوشتن رمان و داستان کوتاه ، در زمینه‌های
فیلم‌سازی ، ترانه‌سرایی ، ترجمه ، و روزنامه‌نگاری نیز فعالیت کرده است.
بیا متفاوت باشیم...
همسفر!
در این راه طولانی که ما بی‌خبریم
و چون باد می‌گذرد
بگذار خرده اختلاف‌هایمان با هم باقی بماند
خواهش می‌کنم! مخواه که یکی شویم، مطلقا
اگر چترت خدا باشد بگذار سرنوشت هر چقدر دوست دارد ببارد.
آن سوی دلتنگیها همیشه خدای هست که داشتنش جبران تمام نداشته هاست.
آرام باش توکل کن تفکر کن و استین ها رو بالا بزن انگاه دستان خداوند را میبینی که زودتر از تو دست به کار شده.
ارزوهایت را در آسمان جستجو کن محبوبت انرا به تو خواهد داد.
و در روزگاری که بخندند بر شکست تو بخیز تا بگیرند.
چی میشد که زندگی جزء صحیح بود
بدون چیزای اضافه
یا مثل قدر مطلق بود
فقط مثبت!
ای کاش از زندگیمون لیمیت بگیریم و به سمت مثبت بینهایت بره
ولی ...
زندگی همش از آدم رادیکال میگیره!
هر چی هم بزرگ باشی باز کوچیک میشی
ای کاش خوبی هامون رو به توان برسونیم
و از بدی هامون رادیکال بگیرم با فرجه بالا
کاش
و کاش
و کاش...
نویسنده: ناشناس
گاهی وقتها نوشتن برایت سخت ترین کار دنیا می شود...
با اینکه هنوزحرفهای زیادی برای نگفتن داری!
انگشتانت را یارای نوشتن نیست...
تنها کاری که از دستت بر می آید سکوت است،
و باز هم ناگفته هایت را سکوت می کنی...
می خواهی سکوتت را فریاد بزنی؛
اما صدای سکوتت انقدر بلند هست که نیازی به فریاد نمی بینی...