چه زیباست نگاه کردن بارون بهاری توی اردیبهشت...
واقعا اردیبهشت بهشت سال هستش...
چه بارونی و چه اردیبهشتی...
گاهی حواسمون نیست...
گم می شیم...
بدون اینکه بفهمیم، دلمون آدرس رو یادش میره....
گاهی بعضی چیزا خیلی مشخص هستن...
ولی ما نمی بینیم...
نه اینکه تو چشم نباشن
نه اینکه ما چشمموم ضعیف باشه
بلکه به این خاطر که حواسمون نیست که چه زود دیر میشه...
باید دید خورشید رو
باید دید...
برای دیدن تصویر کامل بر روی آن کلیک کنید.
در شهر آدمها
گاهی نمی فهمند
گاهی نمی شنوند
و حتی گاهی نمی بینند...
این جور میشود که دل آدمهایی که باید دشتی پر ازشقایق های وحشی باشد، تبدیل به بیابان میشود، خشک، پرغم و تهی...
برای دیدن اندازه واقعی بر روی تصویر کلیک کنید.